iocularius, -a, -um – spaßig: – 1) unterhaltend o. verspottend: POLIZIANO Pact p.61 (rec. a) Multa praeterea iocularia carmina in Iacobi Pactii contumeliam ... passim per urbem a pueris cantitata. PEROTTI ccopiae 10,100 iuuentutem Romanam inconditis inter se uersibus iocularia ... fundere solitam. PONTANO serm 3,4,3 Omnem autem .. dicendi ... affabilitatem festivitatemque ... ad ioca prorsus dictaque iocularia atque ad facetias identidem referenda ducimus. FLEMING carm p.178 quin et ipse duc choreas, | audaculas, | venustulas, | iocularias choreas. – EMSER carm Hoel sig.f4r Ast ego post sensi nimium iocularia damna: | Quando per inuidiam compede uinctus eram (d.i. die Strafe für die Witze). – 2) lächerlich: VRSINVS-C poem sig.D2v Iuppiter haec curet iocularia. non opus alis | Est mihi cum nummos cepit amica duos. STOMIVS carm Hofh sig.a1v (v. torquatus).