compoto, -are, -avi
– zusammen trinken, ein Trinkgelage feiern: PONTANO serm 4,3,7 quod patrimonium pene omne pitissando compotandoque in ventrem congessisset. ERASMVS coll 33 Non semel illic compotavimus.
– lex.: VALLA-L eleg 6,7 Nos enim quotiens accipimur, sive excipimur in convivium, ... ad iucunditatem ... invitamur ... ; unde convivere dicimus eo tempore, non comessari aut compotare, aut - quod deformius est - compascere sive compasci. PEROTTI ccopiae 2,740 ἀπὸ τοῦ συμπίνειν, hoc est a compotando. == ccopiae 3,349 Item a poto ... compoto, simul poto. == ccopiae 3,374 Combibo, compoto, hoc est simul bibo. == ccopiae 97,1 'propinat', compotat. == ccopiae 97,2 Hoc uero propinin siue propinare ... dicebatur; hinc ergo factum est ut propinin siue propinare fit cibum potum que extraordinarium uoluptatis gratia cum amicis sumere et quod uulgo dicitur compotare.
– lex.: VALLA-L eleg 6,7 Nos enim quotiens accipimur, sive excipimur in convivium, ... ad iucunditatem ... invitamur ... ; unde convivere dicimus eo tempore, non comessari aut compotare, aut - quod deformius est - compascere sive compasci. PEROTTI ccopiae 2,740 ἀπὸ τοῦ συμπίνειν, hoc est a compotando. == ccopiae 3,349 Item a poto ... compoto, simul poto. == ccopiae 3,374 Combibo, compoto, hoc est simul bibo. == ccopiae 97,1 'propinat', compotat. == ccopiae 97,2 Hoc uero propinin siue propinare ... dicebatur; hinc ergo factum est ut propinin siue propinare fit cibum potum que extraordinarium uoluptatis gratia cum amicis sumere et quod uulgo dicitur compotare.
Lexicographica: TLL (3x, SCHOL. Pers., GLOSS)