inhabitatio, -onis, f.
das Bewohnen: PONTANO serm 6,2,19 quod ea villa aestivae quidem inhabitationi accomodatissima ... esset. CASE spec 4,1 Usus et consumptio differunt, ut usus domus est inhabitatio, non autem dissipatio eius.
Lexicographica: TLL (Eccl., bes. VET. LAT.[=VVLG.] sap. 9,15 terrena inhabitatio, zitiert von PETRARCA secr 1,163. SALVTATI ep 6,25. ep 7,1. saec 2,11,81)
|