incomposicio, -onis, f. – 1) Verkommenheit, Herabgekommenheit: CANTER-Iac solit p.112 quod in ea aetate vivis quam verecundia et pudor ... meliorem multo efficiunt, dum ... a verborum ac vite lascivia atque incomposicione deterrent. ARNISAEVS doct p.103 Incompositio corporis inaequalitatem indicat mentis. Quo signo ductus Bartholomaeus Capta Mediolan. Antistes ministros quaesivit tantum forma praestantes, quoniam turpes animi turpia corpora incolerent. – 2) das nur aus einem Stoff Bestehen: BRVNO lamp stat p.62 Ad haec cum sex dicta subiecta immaterialitate conveniant seu incompositione atque simplicitate.