timita
timita, -ae, m.
Steuerbeamter: BRVNI interpr p.188 Apud Grecos vero censores dicuntur timite et census timima vocatur.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
timita,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,