papisticus, -a, -um – papistisch, päpstlich, papsttreu (peior.): LVTHER praef lat sensim obrepsit contemptus excommunicationis seu fulminis papistici. CALVIN in I Sam hom 72 col.330 istos pseudopastores papisticos. ARGENTINO praestig 11 p.72 nostra papistica ... aetate. BANTS ep Engels 23 Henricus Quartus Rex Galliae publicae confessus coram Praesbitero peccata ... talem se praebuit, qualis qui religioni papisticae est addictissimus. al. – subst: CAMDEN ann 1594,2 Certe ministri Scotiae regem ut papisticis aequiorem et ipsis iniquiorem queribundi assidue apud reginam criminabantur.