pallidulus, -a, -um – eher bleich: – 1) in Prosa: PARISI Poggio ep III 6,25 Nicolaus Perottus ... pallidulo vultu, oculis subtristibus, incessu vario, verbis ambiguis testatur egritudinem cordis. BEBEL-H opusc nov sig.S5v Dixit ille se pallidulum parumque infirmum. Ad hoc servus: "Merito es pallidissimus, quottidiana enim et incurabili valetudine laboras". TETIVS Barb p.90 Adsunt praeterea Pueri, pharetra, et sagittis armati, ... Horum ... alter itidem alatus, pallidulo vultu, aurito Lepore vehitur, atque argenteis telis armatur. – 2) in Poesie: CALLIMACHVS epig 2,123,11 Carmen pallidulo datos sepulcro | Vitae restituit. BALBI-G carm 49,1 Pallidulo damnas cum pedicone cinaedos. BAPT MANT Parth 2,3,756 niger Hesperus ore | Pallidulo tristi per coelum ascendere uultu | Visus. SECVNDVS eleg 1,5,11 pallidulam ... animam Stygiae subducere lyntri. PONTANVS-Iac flor p.86 Pallidulum nimis os, arida labra nimis. saepe.
– Zitate von HADR. carm. frg. 3: PETRARCA ot rel 2 p.714. SALVTATI ep 11,24. CAMERARIVS-Ph medit I p.452. CLVVERVS hist p.250.