uirtuosus, -a, -um – tugendhaft: PETRARCA sen 10,4,23 Durum, fateor, suorum mortibus non tangi, ... ut sit durum, certe laudabile optabile virtuosum est. BOCCACCIO gen 1,13 Anthaeus ab homine virtuoso carnis denegato tactu superatur. CVSA ignor 3,6 Coincidunt enim minima maximis, ut maxima humiliatio cum exaltatione, turpissima mors virtuosi cum gloriosa vita. SALVTATI inv Lusc p.39 possunt ... nostrum audire nomen homines uirtuosi. TRITHEMIVS steg 2,13 Omnis, qui de rebus temporalibus gloriatur, virtuosus nequaquam restat appellandus. AGRIPPA occ 3,22 Quicunque igitur genium fortunatum acceperint, redduntur in eorum operibus virtuosi, efficaces, fortes et prosperantes. SARBIEVIVS perf poe 3,4 quod tibi mixtim virtuosas vitiosis permiscendo actiones proponemus.
– lex.: FILELFO-F ep graec 23 p.48 (1441) ἡ γὰρ οὐΐρτους τὴν ἀρετὴν σημαίνουσα οὐδὲν σχηματίζει ὄνομα, καὶ γὰρ οὐϊρτουώσους παρὰ σοφοῖς οὐκ ἔστιν εὑρεῖ, λέγω δὲ παρὰ τοῖς ἀρχαίοις. == ep sig.k4v (1450) Video quisdam iuniores et apud nostros uirum uirtuosum, et apud graecos ἄνδρα ἐνάρετον andra enareton qui modestius uir bonus diceretur atque ἀνηρ ἀγατός inepto nomine appellatur. ... Quod si poetas, oratores, historicos priscos lectites, persaepe boni uiri, at uirtuosi nomen tibi nusquam occurrat. VALLA-L eleg 1,23 Nec a virtute virtuosus more Graecorum, qui ἀπὸ τῆς ἀρετῆς non derivant ἀρετός. DECEMBRIO-A pol 3,27,42 A virtute tamen virtuosus non habetur - quamvis eius contrarium, a vicio vitiosus -, sed virtute praeditus.