rumusculus, -i, m. – Gerücht, flüchtiges Ansehen: GVARINO ep 212,142 Legimus ... Romanos ... mortem suorum toleranter ferre solitos, ... ut nescio quos apud posteritatem rumusculos aucupentur. == ep 404,24 si quis fortasse sinistrior rumusculus domum adventaret. BARBARO-H min. ep 21 (I 32) aguntur quocumque rumusculo, confluunt, quo fortuna ... hilarior ... vocat. VALLA-G ep ed. Heiberg 17 (1494) Rumusculus et susurus est regem Alphonsum obnixissime pacem petere. BEROALDO mai. comm Apul 4 fol.94r contentus doctis praeconibus: imperitorum rumusculos et uituperonum linguas liuoris cote acuminatas flocci non facio. CAMERS Vadian ded 33 p.137 (davor: deuenit ... ad me uagus rumor) rumusculo huic neutiquam fidem praebens. SVTOR tralat praef A2r seculi rumusculis affatim refertus animus est. MVRET-MA Lipsius ep 107 (1580) malevolorum rumusculos aut tenues quasdam ... suspiciones.