epitoma (epitome, epythoma), f. und n. – Zusammenfassung, Kurzfassung: – 1) neutrum: PETRARCA fam 16,11,7 me ... de rebus meis inuicta pietas interrogat, qualiter atque ubi sim, quid cogitem ... . Accipe igitur epythoma breuissimum sub quo ingens latet historia. BEROALDO mai. ann cent 44,1 in codice Festi Pompei uetusto, ex quo epitoma quod passim legitur circumscriptum fuit. WIMPFELING agath fol. 2r forsitan non erit abs re brevissimum epitoma summatim tibi perstrinxisse. TRITHEMIVS Wimpfeling ep 23 ut 'De laudibus Germanorum epitome' (-ma var. l.) perpulchrum ediderit, in quo ... . WOLF-T Wimpfeling ep 138 Epitomata tua Germanica tandem in lucem prorumpant. – 2) fem.: BACON serm fid 29,13 Maris dominium monarchiae quaedam epitome est. TEXTOR-I mul fol.193v Scripsit Epitomen in orientalem Alexandrinamque historiam. MODREVIVS rep 2,21,2 ne quis praeter breuiaria et epitomas in leges aliquid scriberet. – 3) unsicher: CLICHTOVE Lefevre praef 116 p.367 rudes disciplinarum animi epitomatis introductiunculisque primum fovendi sunt.
– lex.: DECEMBRIO-A pol 7,82,32 de ἐπί praepositione multa forent enarranda, ut epistola, epilogus, epigramma, ... epitome, in femineo genere, non neutro, sic enim Graece est: ἐπιτομή; male ergo epitoma, epitheton.