apsicorus, -a, -um
unbeständig: ERASMVS ad 2,1,1 p.403F quid his libris uelut illecebris animi hominum naturā apsicori, et nouarum rerum auidi, seuocentur à lectione ueterum scriptorum.
Lexicographica: TLL 0, LSJ
Etymologie: gr. ἁψίκορος.
|