defluito, -are – wegfliessen, abfallen: BOVELLES in Ioh sig.G6v (1511) Nil quippe interest: quo aqua fonte ad nos approperet: quove latice defluitet: modo sit salubris: modo sitibundos nostros hyatus exatiet. ACTA Tomiciana 12 p.5 (1530) dabo equidem operam, ut omnium prima defluitatione, quam fortuna et aquarum commoditas dabit, cuprum illud illustrissimae D. V. defluitetur. SASCERIDES odae 1,1 p.10 (1557) Non hunc absimilem dixeris arbori, | ... | E qua defluitat ne folium quidem.