c(h)arrotium, -i, n. – Wagen, auf dem die Fahnen (einer Stadt) aufgepflanzt sind: GRIFFONI mem p.21 (1426) Et extractum fuit charrotium extra in platea cum magno gaudio causa eundi Faventiam et Forlivium ad exercitum. Et tunc insultatum fuit charrotium et custodientes illud. BIONDO Italia 4,6,44 singuli populi inter se centuriati suae rei publicae munera gratis obibant et post vexilla curru vecta, quod appellarunt Charrotium, in expeditiones et proelia ducebantur. hist p.254 ut repulsi Mediolanenses multis acceptis uulneribus ad charrotium primo de fuga substiterint.