promuscondus (promicondus), -i,
m., promaconda, -ae,
f.
der (die) beinhaltet, aufbewahrt, zur Verfügung stellt (
v. Helander, Swedish Neo-Latin p.136) (
immer mit gen.):
1) Proviantmeister: ORDINATIO
schol Hungar 18 (
vor 1574) Latus secundum
aedificii Universitatis Budae exstruendi cellas vinarias, cubilia, officinas ac conclavia habiturum erat, quae rei familiaris administer promuscondus ac ii, qui huius obsequiis essent, incoleret. ANON
diarium naut Batav Ind p.33 (
1598) cum Promicondi animadverterent aquam dulcem plurimum decrevisse.

2) (
übertragen):
a) (
Vermittlung verschiedener Wohltaten): INSCR
Strype 6,3 (
1622) Magnae Britanniae Regis Medicus, Medicorum sui seculi Aesculapius, Therapeutices promus-condus. ARNOLDI-N
Socin refut p.308 (
1654) thesauris à me acquisitis eos ditabit et quod caro pretio acquisivi, illud velut caelestis promuscondus per verbum et sacramenta in regno gratiae distribuet.
b) (
Wissensvermittlung): MARESIVS-R
ep philol p.156 (
c. 1646) qui ad te, tanquam ad elegantiarum patrem, et amoenitatum promumcondum vndique confluunt. BARTHOLINVS-T
Witte med p.200 (
1659) benevole ab Equite Illustri Cassiano a Putes, naturae et antiquitatis promocondo exceptus. FABRICIVS-V
ep syll III 13 p.801 (
1663) memoriamque tuam omnium elegantiarum promam-condam. BREDALINA
spes p.4 (
1671) quas
virtutes exemplorum proma-conda historia in Monarcha ullo unquam observavit. HEIDANVS
orig err p.90 (
1678)
philosophias omnes, utpote sapientiae humanae promicondas. MORHOF
polyh p.19 (
1688) si libros et Bibliothecas tot thesaurorum promicondas non excusserimus. ==
poem p.576 Scrutator alte sensuum profundorum, | Musaee, cui ... | ... lingua vastae promiconda doctrinae.