informatrix, -cis, adi. et subst. fem. – (adi.) die bildet, formt, unterrichtet: PONTANO fortuna 3,2,1 (1503) cum in aere perinde ac in materia quasi quadam stellae ipsae ut informatrices versentur officioque fungantur suo. BVDAEVS phil fol.18r (1532) philosophiam ἠθοποιόν, vt Graeci dicunt, id est morum informatricem esse oportet. CASELIVS-I paradoxa p.170 (1600) historiam ... tamquam alteram vitae et civilis administrationis informatricem. LOTICHIVS-IP bibl poet IV p.166 (1628) poeticam omnis eruditionis magistram, et vitae informatricem. MICRAELIVS lex p.383 (1653) Forma enim est terminus physicus, et notat semper substantiam materiae informatricem.
– (subst.) Lehrerin: MORHOF polyh p.462 (1688) De singulis ille multa utilia praecepit, qvae velim ego Principum informatoribus vel informatricibus - nam et graves matronae in illa aetate plus viris possunt - esse commendatissima. BREDALINA ep 1 (1703) Birgitta Giœ me duabus Nobilissimis Virginibus ... et Nobilissimo Juveni ... Informatricem a Parentibus petiit, petitam impetravit.