instigatus, -us, m.
Anstiftung: HEIMBVRG apol p.650 (1467) instigatu scelerati Zdenkonis de communione eukaristiae inter clericos latino sermone disceptatum esse. LAVRINVS-M Pighius-S ep 8 (1558) volumen illud, in quo ille, meo potissimum hortatu et instigatu, congesserat omnes inscriptiones suas antiquas. VEDEL-N rat p.498 (1628) Anno superiore ... instigatu Iesuitarum combustus alicubi in Polonia fuit piissimus libellus Theologi cuiusdam de vera Dei Ecclesia. PONTANVS-Isaac hist Dan p.532 de bello, quod eorum instigatu ad liberandum e carcere Albertum a Vitalianis erat gestum.
Lexicographica: TLL (1x, VLP.)
|