largitrix, -icis, f. & adi.
die schenkt: BVRY-R philobiblon 4 (1345) cuculus virium largitricem nutriculam suam necat. ERASMVS mor 4 p.74 Sum etenim, uti uidetis, uera illa largitrix ἐάων, quam Latini stultitiam, Graeci μωρίαν appellant. BOVELLES sap 15 p.128 (1510) sapientiam bonorum quoque omnium largitricem. RORARIO dial p.224 quae res nostrarum melior bonorum largitrix sit. LVTHER resol 80 (1518) ut una clavis sit diuitiarum mundi largitrix, altera uero diuitiarum coeli? CHYTRAEVS-N poem p.48 (1579) Salve igitur pax largitrix horum una bonorum.
Lexicographica: TLL (1x, PS. EVSEB. GALLIC.);
ma.
|