conglobatim, adv. – zusammen, gemeinsam: VEGIO vita Coelestini V p.191 (1445) qui scarabei dormientis adeo se eius carni conglobatim infigebant, ut ... . COCHLAEVS sanct sig.m2r (1544) Edixit Leo Pontifex, ut cum suae quisque gentis hominibus conglobatim turmatimque Regi occurrerent. ANON Stapleton op II p.1090 (1620) Iustiniani exemplum copiosius à te tractatum, Papae summum imperium non solum illi in quinto generali Concilio datum, sed in edictis et constitutionibus, quas tu conglobatim allegasti, confirmat. COMENIVS op did III p.939 Entia multa considerantur vel sigillatim, vel combinatim, vel conglobatim. ... Res combinatim et conglobatim junctas recenseri tempus non patitur. PEXENFELDER appar p.54 Tu sed ais, quae animantes efficiunt uvam? :: Apes oblongum in orbem conglobatim dependulae.