scrobicula, -ae, f.
kleine Vertiefung: MATTHIOLVS-PA comm in Diosc 6,58 (1554) Siquidem hoc probe fuso, artifices plumbum, quod inde effluxit, in scrobiculam extra fornacem delabi sinunt. LEIBNIZ op VI-4 p.1227 (ca. 1685) Ita confuse videmus eminus figuram corporis cum latent asperitates et scrobiculae.
Lexicographica: GEORGES 0 (aber scrobiculus)
|