intemporaneus, -a, -um
1) fehlplaziert, unpassend: PIRCKHEIMER ep 1-4 appendix p.55 Risus intemporaneus in mortalibus grave malum. 2) ausserhalb der Zeit stehend: BRENZ in evang Ioh p.779 (1527) ἄχρονος ἀκίχητος καὶ ἀῤῥητος λόγος, hoc est intemporaneum, incomprehensibile, et ineffabile erat Verbum CORNELISSEN in evang II p.252 In principio, inquit, id est Primò, intemporaneum; Secundò, Patri coaevum; Tertiò, Patri naturā aequale; Quartò, incomprehensibile; Quintò, ineffabile. Quatuor ex primo consequuntur.
Lexicographica: TLL 0;
HVGVTIO
|