2. retalio, -onis, f. – Wiedervergeltung: LVTHER op 4 p.675 (1514) quando talis ad iram et invidiam seu odium aut aliud peccatum mortale vel ad vindictam per retalionem detractionis provocatur. ZASIVS Amerbach ep II 674 (1519) Obtruditis michi negocium, vos viri in re latina principes Beatus et tu, qui velut retalione Longolii censuram subferire iubeor. CAPITO ep 54 (1520) libris responsionum, quibus insanis convitiis satisfacit, citra tamen, quod non quivis potest, retalionem. PALEARIVS in pontif p.83 antiquitus retalionis poena sine iudicio, ni fallor, non permittebatur.