uituperatiuus, -a, -um
– kritisierend: ESCOBAR-A Graec err p.73 quod hec conclusio dicens purgatorium non esse est falsa, et defunctis crudelissima, 
iniuriativa, vituperativa ecclesie universalis, et scandalizativa. EP obsc vir II 15 p.120 Tunc hodie scripsit 20 mihi unam litteram vituperativam et scandalisavit me quasi bufonem. ERASMVS confic ep 27 Itaque accusatoriam epistolam, obiurgatoriam seu criminatoriam, invectivam seu vituperativam, in hoc genere reponimus. POLIDORVS-Val pract I fol.19v adinvenientur nomina spirituum, non derisiva ... , sed vituperativa.
iniuriativa, vituperativa ecclesie universalis, et scandalizativa. EP obsc vir II 15 p.120 Tunc hodie scripsit 20 mihi unam litteram vituperativam et scandalisavit me quasi bufonem. ERASMVS confic ep 27 Itaque accusatoriam epistolam, obiurgatoriam seu criminatoriam, invectivam seu vituperativam, in hoc genere reponimus. POLIDORVS-Val pract I fol.19v adinvenientur nomina spirituum, non derisiva ... , sed vituperativa.
Lexicographica: GEORGES (PRISC., SERV.)