| 
 
 uerbisator, -ris, m. 
  der Wörter aussät (d.h. viel redet): ERASMVS in nov test p.310 si dixisset verbisator, pro eo qui novos rumores spargit in vulgus. WELSER-M op p.525 illustris verbisatoris rapti ad secreta tertii coeli. 
 
Lexicographica:  GEORGES 0
 
 |