sapientudo, -inis, f.
Weisheit: DECEMBRIO-PC ep iuv 49 (1432) Fateor hec, ab Homero ceterisque philosophis et poetis ex magna rerum sapientudine, ut vocabulis tuis (i. Panormitae) utar, fieri et litteris mandari potuisse. GVARINO comm Rhet Her 1,9,15 p.85 rabule sputatilico sermone usi sunt apud sapientudinis vestrae tribunal.
Lexicographica: GEORGES 0
|