ducentenarius, -a, -um – zweihundert: MARVLVS hum p.660 non centenario numero censetur sicut illi, sed ducentenario, quasi bis tanto, quanto caeteri, qui saluantur. SOCIETAS IESV ep quadrim V p.110 (1557) turba ducentenarium facile numerum complet. – subst., Mitglied des Rats der Zweihundert in Zürich: ZWINGLI ep 318 (1523) dedit senatus de suo ordine quatuor, totidem de inferiorum ordine, qui ducentenarii nobis vocantur, qui cum tribus episcopis, qui in urbe sumus, scripturae locos de idolis diligenter expendant summamque post ad senatum ducentorum referant; ea est suprema apud nos autoritas.
– lex.: PEROTTI rud 843 numerus Centenarius, ducentenarius, trecentenarius, quatuorcentenarius, quingentenarius, sexcentenarius, septingentenarius, octingentenarius, noningentenarius, millenarius.