buccacinus
buccacinus, -i, m.
Leinen o. Baumwolle: BVRCHHARD diar ed. C. I p.59 ( 1484) viginti vestes, sive  mantelline ex  fustagno seu buccacino, coloris ut supra. == diar ed. C. I p.69 ( 1484) RR.mi dd. cardinales faciant fieri coopertas de buccacino albo que equos undique cooperiant a terra per palmum unum vel circa.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
buccacinus,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,