bicors, -dis – 1) falsch, betrügend: RONTO Guarino ep 590 (1430) bicordem Sinonem aut inclementem lanium humane carnis. CASTELLANVS-A calumn p.279 Itaque nolumus ei credere quippe homini bilingui, bicordi, bivolenti. CORNELISSEN in evang I p.155 hypocritae enim habent fictum, falsum et quasi duplex cor, unum in ore, alterum in corde: unum enim dicunt, et contrarium sentiunt, intenduntque: Sunt ergo bicordes et bilingues. – 2) uneinig: NADASD mausol p.74 Bicipitem in Lehele et Verbulcho spectasses Aquilam: sed nunquam bicordem: usque adeo in omnibus concordabant.