parabalonus, -i, m. – Betrüger, Schwätzer: REVCHLIN ep 192 p.251 (1512) Possent tamen, fateor, inveniri ex eiuscemodi Iudaeis baptizatis malae bestiae, qui se ipsos reiecta omni verecundia partim vestrates in parabalonorum - id est manus applicantium - consortia ingerere ... non cessent. == ep 192 p.252 (1512) Quos certe nemo sapiens et non illorum similis recte medicos appellaverit aut theologos, sed Graece παραβαλῶνας (παραβαλανέας coni. ed.) potius et Latine mutata declinatione - ut alioqui creberrime in aliis fieri solet - parabalonos antepenultima per a et penultima finalique per o, quin verius phanaticos blacterones et Lavernales nugigerulos existimaverit.