peringenue, adv. – freimütig, offen: PONTANO Actius p.202 Libentissime quoque ac peringenue Sallustius verba figurasque, numeros item a poeticis mutuatus est. VIRGILIO-Pol ad p.1 Caeterum dicet quispiam lucubratiunculas nostras haud dubie humiles non perinde dignitate tuae congruere, id quod et si peringenue fateor, nihil eo tamen veritus sum quin illae ipsae tibi gratissimae existerent. CANO-M loc theol p.75 Ego in linguarum cognitione plura etiam commoda ad sacras literas intelligendas esse fateor, et id quidem peringenuè, tantum abest, ut linguarum peritiam insecter. MARIVS-Sim Iov p.4 deinde, cum idem Marius peringenue fateatur, non sua se inventa, sed quae Galilaeo veluti dictante excepisset, summa fide protulisse.