omnibonitas, -atis, f. – Allgüte: FRANZIVS schol p.551 deus ante conditum mundum est bonus, seu potius ipsa omnibonitas, est iustus seu ipsa omniiustitia, illā nihil nisi benè faciens, hac nihil nisi omnia aequissimè agens. == schol p.554 siquidem cum voluntate eius concurrunt reliqua in ipso, si ita velis appellare omnibonitas et omnis rectitudo, seu ut nunc respectu creaturarum et operum earundem vocantur, omnimisericordia et omniiustitia eius. HOORNBEEK theol pract I p.93 quia omnia concipienda sunt eminentissima, seu, quemadmodum ante dictum, infinite perfecta, exprimitur hoc additā notā omnis, quando dicimus, non scientiam tantummodo in Deo, sed omniscientiam, omnibonitatem - venia detur nomenclaturae, - omnipotentiam, omnidurationem, omnipraesentiam.