autotheus, -i, m. – der Gott gleich ist, Sohn Gottes: BELLARMINO disp I,1 p.408 Filium autem, et Spiritum sanctum habere aliam essentiam productam à Patre, et ideo quoad essentiam eos non esse autotheos. SALMERO comm II p.98 ergo, inferunt, Christus est autotheos, vel essentiam à Patre non consequitur. GOTT Solyma ed. Begley p.284 Ipse nec Autotheum tanto contingit honore, | Supremum, similemque Deo: quem nulla tueri | Aut acies hominum, tremefactave Tartara possunt. CLERKE-G tract p.130 Calvinus erat Autotheus et elatior Catholicus quàm D. B.