1. inuitabilis, -e
anziehend: BEROALDO mai. ebrios fol.lxiv libellum hunc ... oculatoria disputatione festiuum, lepidula eruditione inuitabilem, declamatorio filo contextum. PAVL CROSN carm praef ed. Ábel p.117 (1509) sub sydereum magnificentiae tuae conspectum invitamento quodam invitabili delatus (oder zu inuitabilis 2 ?).
Lexicographica: TLL (3x, VARRO ap. GELL., NOT. Tir., GLOSS.)
|