exornamentum, -i, n. – Schmuck, Verzierung, Auszeichnung: DECEMBRIO-A pol 3,30,2 quid dixerim de Tullianis in elocutione praeceptionibus ipsisque praesertim verborum et sententiarum exornamentis. PEVTINGER ep 125 (1513) Ex Germanorum enim gestis facile perspiceremus multa, quae decori corum et exornamento accederent. == ep 192 (1518) magna exornamenta a magnis et claris viris commodius ac dignius ostendi et emitti posse. == ep 295 (1537) Studiis itaque inhaerebis, ut tibi non solum adulescenti, sed et ... cum virum egeris haec et utilitati et exornamento accedant.