umbraticola, -ae, m.
Schattenbewohner, Faulenzer: SCHOPPE phil p.414 Civium, qui hanc Dei civitatem, sive ecclesiam, colunt, alius umbraticola est, qui Avia Pieridum peragrat loca. FABRICIVS-V op p.783 Hoc in umbra amico meo ego umbraticola adumbravi.
Lexicographica: GEORGES (1x, PLAVT.)
|