cusim,
adv.
geprägt, geschlagen: BVDAEVS
op II p.61 Quippe adulterata quaedam uisuntur (sc. nomismata), et ad exemplar archetyporum

fusim cusimque ita efficta, ut pro archetypis fallant, cuiusdam - ut aiunt - pigmenti affrictu uetustatem ementientia. SNELLIVS-W
Grotius-H ep 250A (
1613) qui monetam publicam

fusim cusimve assimulassent.