inconformiter, adv. – nicht passend: TWISSE vind p.199 quoniam Deus nulla lege tenetur, quae distincta sit ab illius voluntate, ideoque impossibile est, ut in agendo agat inconformiter voluntati suae; aut in omittendo omittat inconformiter voluntati propriae. HEIDANVS corp theol I p.386 Neque ratio peccati consistit in quocunque modo quō fit actus, sed tantùm quod fiat inconformiter, habita ad legem Dei relatione.