aliqualis, -e – irgendein, ein gewisser: PETRARCA rem 1,1,24 Etsi ad hoc pauci animum advertant, tamen ex quo loqui cepimus, mutatio aliqualis incessit et modo per singulos syllabarum tractus vite aliquid excidit, aliquid de caduco etatis flore subtrahitur. BOCCACCIO gen 1,30 Nocte aliqualis luminosa res cernitur. BENVENVTO comm Dante inf 18,58-61 Nunc iste Veneticus venit ad aliqualem excusationem sui. POGGIO ep I 12 (1421) At saltem verbo satisfacerent; nam signum esset aliqualem memoriam remansisse, et quandoque dulcius esset verbis satisfacere quam rebus. BIONDO ad Petrum p.63 unde aliqualis quies in parva tamen Italiae portione haberi coepta. FILELFO-F disc 1 p.228 R. Ad haec ea etiam corpora quae sensu carent Democritus existimavit aliqualis animi participationem habere. LVTHER op 14 p.146 Adam cum haberet aliqualem intelligentiam verborum, fide apprehendit. saepe.
– lex.: VALLA-L apol I p.486 "Nam signum esset aliqualem memoriam remansisse". Plura ego a Parmenone barbara, quam ille a me latina, didici: 'aliqualis', 'aliqualiter'. Quae nollem didicisse, nequando iis uterer ut tu facis.