turpiloquus
turpiloquus, -a, -um – beschimpfend, schändlich redend: BOCCACCIO ep 21 (1373) impurum hominem, turpiloquum maledicum et alienorum scelerum avidum relatorem. RVPESCISSA ostensor p.522 inter latrones, murtrarios et falsarios, blasfemos abominabiles, turpiloquos, lusores et maledicos ac pestilentissimos et rixosos. LOCHER iud Parid p.484 Hanc perdam dextram potius quam crimina tanti | Dimittam sceleris turpiloquumque nefas. ERASMVS ench p.124 ut ... caligantibus oculis tamen adhuc pruriant sine fine et sceleratius turpiloqui sint quam olim fuerint impudici. == inst princ 1,10 p.139 Lasciuorum iuuenum, ebriosorum, turpiloquorum, in primis autem adulatorum turba procul ab huius auribus atque oculis erit arcenda. == ad 3,8,15 veluti si quis taxare velit vervecem, ut ait Plautus, vetulum, turpiloquum quidem, caeterum ad Veneris usum languidum. LVTHER op 1 p.492 Spero, quod si intelligerent turpiloqui suum vitium in isto describi, magis timerent. SALMERO comm XV p.514 Quarta Diaconorum conditio, Non turpe lucrum sectantes, vel, Non turpiloquos, quia Graecè una vox est, αἰσχροκερδεῖς.
Lexicographica: GEORGES (ISID.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, turpiloquus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 25.06.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.