sanctiloquus, -a, -um – über Heiliges sprechend: GVARINO ep 132 (carmen) Veterem Draconem sive Solona | Et sanctiloquas versas leges, | Studium aut sequeris grande Minervae. GWALTHER monom fol.60r Et pia sanctiloqui sermonis dogmata discens | Sanctos voluebat relligione libros. STIGEL poem II sig.M7r (In hortum Lutheri) Area sanctiloqui musis sacrata Lutheri | Floret ad irriguas hortus amoenus aquas. OLEVIAN inv dial p.53 Quid quòd sanctiloquus revoluto sanguine Lucas | Sursum versus agit seriem scandente nepotis | Corpore.