| 
 
 concultor, -oris, m. 
  der zusammen (mit jemandem) bewahrt, verehrt: MARZAGAIA modern p.103 Gaius Anthonius ... Cansignorio iuuenili etate gratissimus, post patris obitum, pupillorum bene gerende rei pubblice gubernator et regni patricius concultor. COLET in I Cor p.236 videlicet, ut et cum quibus comparticipat homo sponte, cum illis eum socium esse et concultorem. 
 
Lexicographica:  TLL 0
 
 |