propagatrix, -icis, adi. u. subst. – die verbreitet: PETRARCA sen 1,4,8 O tristis et ceca rabies animi propagatrix pestilens odiorum! PICO-G adv astrol 3,5 nam, si non illae lucidae sunt sphaerae, nec caloris istius propagatrices. FICINO comm Phedr 5 Multo magis natura vitalis que et propagatrix est et intima essentie sue. ERASMVS mor 11 p.80 ? Quaeso num caput, ... num manus, num auris, quae partes honestae putantur, progenerant Deos aut homines? Non, opinor, imo ea pars adeo stulta adeoque ridicula, ut nec nominari citra risum possit, humani generis est propagatrix. MELANCHTHON ep 3114B p.686 (1545) Nam Academiae sunt nunc ... doctrinae custodes, testes et propagatrices, quas intelligere doctrinam Ecclesiae integram, et nosse universam antiquitatem ... oportet. CARDOSVS or p.89 Saluete, Leges, inquam, humani generis propagatrices, quae ut a nemine nobis periculum impendeat, efficitis. CASAVBON-I ep I (1614) p.128 fides, cujus Auctor solus Christus, Apostoli praecones, vetus Ecclesia propagatrix, prisci illius Doctores defensores.
– lex.: PEROTTI ccopiae epist. (ante 29) 46 Hinc fit propago uerbum, ... . Unde et propagator et propagatrix et propagatio.