insectanter, adv.
– verfolgend, angreifend: POLIZIANO misc praef 8 Scit illa, ... nihil aut insectanter, aut maleuole, nihil oblatrandi studio, nihil ostentandi uoto protulimus. LVTHER op VII p.335 qui et ipse à fide nostra desciscens, Christianos et fideles probrose et insectanter calumniabatur.
– GELL. 19,3,1: PHILETICVS disp 1,96 Audi ergo quibus verbis Favorini sententiam complexus est: "Turpius dicebat esse exigue atque frigide laudari, quam insectanter et graviter vituperari". MARVLVS repertorium 1 p.268 Insectanter et grauiter uituperari minus turpe esse quam exigue atque frigide laudari. MARINEVS fam 14,14 p.692 (1512) Memor enim bracteate illius sententiae quam Phavorino ascribit Gellius turpius esse ducis exigue atque frigide laudari quam insectanter et graviter vituperari. LAYMANN theol moral III p.171 quia, ut apud Gellium legimus lib. 19. Attic. Turpiùs est exiguè atque frigidè laudari, quàm insectanter et graviter vituperari.
– GELL. 19,3,1: PHILETICVS disp 1,96 Audi ergo quibus verbis Favorini sententiam complexus est: "Turpius dicebat esse exigue atque frigide laudari, quam insectanter et graviter vituperari". MARVLVS repertorium 1 p.268 Insectanter et grauiter uituperari minus turpe esse quam exigue atque frigide laudari. MARINEVS fam 14,14 p.692 (1512) Memor enim bracteate illius sententiae quam Phavorino ascribit Gellius turpius esse ducis exigue atque frigide laudari quam insectanter et graviter vituperari. LAYMANN theol moral III p.171 quia, ut apud Gellium legimus lib. 19. Attic. Turpiùs est exiguè atque frigidè laudari, quàm insectanter et graviter vituperari.
Lexicographica: TLL (2x, CIC. coni. Klotz, GELL.)