confartor, -oris, m.
der hineinstopft: LEFEVRE Magd (ed. secund.) p.342 quod... illis ex quibusuis sine vllo discrimine librorum confartoribus id plane euenit, quod in euangelio dicitur: "Caecus autem si caeco ducatum praestet, ambo in foueam cadunt."
Lexicographica: TLL 0
|