|
prolusorius, -a, -um
– einleitend, vorläufig: CANTIVNCVLA-C ep ed. H. 9 (1531) Satis diu in prolusoriis haesisti; adgredere nunc iustam, quae tibi dudum in legibus decreta est, prouinciam. THVANVS-IA hist II p.179 quod nulla prolusoria pugna initio certatum, quamvis ambo exercitus horam et amplius in conspectu fuerint; sed statim totis viribus concursum sit. GROTIVS-H ep 3742 (1638) Valde mihi placet responsum prolusorium, quod Excellentia vestra dedit domino Roo.
Lexicographica: TLL 0 (1x, VLP. falso ed.)
|