brocardicum, -i, n.
Maxime: CALVIN op 7 p.24 Si verum est brocardicum illud, quod communis error facit ius, sufficienter iam probata est veneratio sanctorum. GERHARD-J loc theol VII p.467 Brocardicum illud, quòd odiosa sint restringenda, in legibus positivis humanis, non autem divinis et naturalibus locum obtinet.
lex.: KAHL lex p.379 brocardicum, vocabulum est barbarum, in nostro eleganti Iure ciuili: relinquendum igitur barbaris. Lexicographica: TLL 0
Etymologie: abgel. von Burchard (Brocardus) von Worms, Collectarium canonum.
|