staturosus, -a, -um
von eleganter o. großer Statur: MVTIANVS ep II 541 (1515) Possunt consilio providere, amicis opitulari, denique praestant staturosis parvi. VRSINVS-C Vadian ep 124 (1516) cuius uxori salutem a me nunciabis et dicas, me nondum in his locis vidisse staturosiorem. HANGEST propugn fol.xxxiv qui in sacris quum homuntiones sint, staturosos tamen orthodoxae synceritatis propugnatores impetere non erubescit eorum caeca praesumptio.
Lexicographica: GEORGES (AVG.)
|