distractiuus, -a, -um
ablenkend, zerstreuend: FABRI-F evagatorium I p.111 Grave enim mihi erat continue inter saeculares morari, et nimis distractivum. INSTITORIS mall p.388 vt occupentur in rebus arduis, et distractiuis officijs. FABER-P mem p.38 ex odio et timore distractivarum cogitationum.
Lexicographica: TLL 0
|