cunctisator
cunctisator, -oris, m. – der alles sät (Gott): BONSTETTEN prelia Karoli p.293 Invocarunt deum, auxilium implorantes divinum ac finem cunctisatori ex imo commendantes. == hist Nicolai p.24 Sane omnia, ut speramus, cunctisatori omnium placencia, et Christi ihesu militem et famulum deo acceptum vna [!] ore omnes efferebamus. == vita Iddae praef p.124 Do tamquam materiam tibi conducibilem, tuum sit placite eam capessere; nec alia me remuneratione et munificentia mutuo affici appeto, quam quod cum commilitonibus tuis coram loculo eiusdem fani dominae saepe sibi numero devotis orationibus tuis me commendes, ita ut tecum id pie procurante a Cunctisatore, post hanc lucem mihi denique tenui avena laudes eius canenti caelestem harmoniam impetres pervergere.
Lexicographica: TLL 0; LexImperf

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, cunctisator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 13.03.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.