rangifer, -ri, m. – Ren: CARDANO subtil p.533 In vniuersum tria habent cornua generaliter rangiferus, duo à lateribus praelonga, atque in medio vnum, exiguumque. LAETVS-E Marg p.241 Saltibus eiecti campis agitantur apertis | Rangiferique Lupique feri, tristesque capellae | Et pauidi Cerui, et maculosae tegmine Lynces. JONSSON Island 1,13 Nam maximae celeritatis et roboris bestias - Rangiferos appellant - scribit Munsterus non nisi 30. millaria 24. horarum spacio conficere. == quadru p.95 In Descriptione Rangiferi, quem Reen vocant, non conveniunt auctores. WIDL carm p.340 Mendicus illuc sedulus advolat | Velocior dama, vel ipsis | Rangiferis, subitisque cervis.
– lex.: KILIAAN etym p.430 reen. j. reyn, reyner. Rangifer, cerui genus: animal septentrionale, cornibus ramosis. MICRAELIVS lex p.1176 cervus, ... Rangifer, Rhenthier, apud Lappones jumenti vices subiens: Tarandus, praeacutis in fine cornibus. MASEN spec ver p.788 Alce animal Septentrionale, inter equum cervumque ... habitu corporis medium est ... . Apud Suecos, Norivegos, Finlandos, vicinasque nationes reperitur, et ab illis Ranger vel Rangifer, a Germanis Ellend dicitur.