subnubilus, -a, -um – etwas nebelig, trüb, unklar: CYRIACVS ep p.169 Bodnar (1423) cum tam maxima responsurus tantorum in conspectu virorum ingenii diffidens vis et eloquentiae subnubilus formidarem. AEGIDIVS VITERB or aur aet p.291 Quartum denique locum secundus amor obtinet non rationis humanae, quippe quae subnubila est et subobscura, sed eius quae supra rationem effulget supereminentis splendoris lucisque diuinae. SCHEDE schediasm III p.267 Aethera dum pluviam posco, subnubilus esto. WITSIVS symb p.285 Caeterum an id ex more Romano factum sit, an in gratiam Iudaeorum, ne qua fraus ipsorum legi fieret, quae ad solem occasum suspendiosos deponi iusserat, mihi quidem in subnubilo est.